ในการต่อสู้คดีหมิ่นประมาท จำเลยสามารถใช้ข้อโต้แย้งเพื่อป้องกันตัวเองได้หลายวิธี ขึ้นอยู่กับข้อเท็จจริงของคดี ข้อโต้แย้งที่พบบ่อย ได้แก่
- ข้อยกเว้นในเรื่องความจริง
หากจำเลยสามารถพิสูจน์ได้ว่าคำพูดหรือข้อความที่เป็นข้อกล่าวหาหมิ่นประมาทนั้นเป็นความจริง จำเลยจะได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย อย่างไรก็ตาม ในบางกรณี แม้จะเป็นความจริง แต่ถ้าข้อความนั้นก่อให้เกิดความเสียหายเกินสมควรต่อชื่อเสียงของโจทก์ จำเลยยังคงมีความเสี่ยงที่จะต้องรับผิด
- ความคิดเห็นที่เป็นธรรม
หากคำกล่าวนั้นเป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัว และไม่มีเจตนาทำร้ายชื่อเสียงของโจทก์ จำเลยอาจอ้างว่าเป็นการแสดงออกที่เป็นธรรม ซึ่งกฎหมายรับรองสิทธิในการแสดงออก
- สิทธิในการวิจารณ์
ในบางกรณีที่เป็นการวิจารณ์ที่เกี่ยวข้องกับประเด็นสาธารณะหรือบุคคลสาธารณะ การวิจารณ์ที่เป็นธรรมและสุจริตโดยมีเจตนาที่จะปกป้องประโยชน์สาธารณะอาจได้รับการยกเว้น
- การกล่าวถึงภายในบริบทที่คุ้มครอง
คำกล่าวที่ถูกกล่าวในบริบทเฉพาะที่กฎหมายให้ความคุ้มครอง เช่น การให้การในศาล การแสดงความคิดเห็นในที่ประชุม หรือการสื่อสารที่มีการคุ้มครองสิทธิในการวิจารณ์ภายในขอบเขตเฉพาะ
- การสื่อสารโดยสุจริต
หากจำเลยสามารถพิสูจน์ได้ว่าการสื่อสารนั้นทำโดยสุจริตและไม่มีเจตนาที่จะทำร้ายชื่อเสียงของโจทก์ ข้ออ้างนี้อาจช่วยลดความรุนแรงของคดีหรือเป็นการป้องกันที่สมเหตุสมผลได้
ข้อโต้แย้งเหล่านี้จำเป็นต้องได้รับการสนับสนุนด้วยพยานหลักฐานที่ชัดเจน และขึ้นอยู่กับข้อเท็จจริงของคดี
